Dag 16 Van Tissamaharama naar Koggala

Zo vandaag staat onze verplaatsing naar ons laatste hotel in Koggala en het afscheid van onze gids en chauffeur Nan op het programma.
Ik had om 06.45 mijn wekker gezet om op tijd klaar te zijn om 08.00 uur, het tijdstip waarop we opgehaald zouden worden.
In de vroege ochtend toen we beiden net wakker waren en de wekker nog niet gegaan was vroeg Zet mij hoe lat het was. Ik dus zonder leesbril op mijn iPhone kijken waarop ik dacht te zien dat het ff over 06.30 uur was. Dus niet meer de moeite waard om nog ff de oogjes te sluiten. Maar na een tijdje dacht ik waarom gaat die wekker niet af. Nog eens goed kijken had ik mij een uurtje vergist. Bleek dat het 05.30 uur was toen ik de 1e keer keek. Mmmmm niet blij.
Maar ja, toch maar bedje uit na een tijdje en koffer weer eens inpakken. Ben wel blij dat we op de volgende stop 6 nachten blijven, kunnen we een keer de koffer uitpakken.
Na het ontbijt de laatste spullen ingepakt en we stonden om 07.45 uur buiten. Nan kwam even daarna ook aanlopen en nadat de koffers weer in de achterbak lagen konden we voor onze laatste etappe vertrekken.
Vandaag rijden we vanuit Tissamaharama langs de kust naar Koggala. Dit is ook de kust die in 2004 door de tsunami erg is getroffen. Toen Lizette hier 3 jaar geleden door deze streek reed was er nog erg veel te zien van de gevolgen van deze ramp. We waren benieuwd of dit verbeterd is deze keer.
Als we de kust naderen zie je wel dat men nog steeds nieuwe wegen aan het aanleggen is. Ook zijn er volgens Nan bij sommige dorpen die geheel vernietigd waren op hoger gelegen plaatsen nieuwe huizen gebouwd. Langs de kustweg is nog wel steeds te zien dat er huizen vernietigd zijn die niet opnieuw opgebouwd zijn. Ook zijn er veel plekken met grafstenen langs de route.
Halverwege zijn we gestopt in het plaatsje Tangalle op het meest zuidelijke punt van Azië. Hier staat een vuurtoren die nog door de Engelsen is gebouwd van waar uit je mooi uitzicht hebt over de omgeving. Helaas moesten we voor dit mooie uitzicht wel 224 treden omhoog lopen ;-). Maar de beloning was dan ook wel inderdaad een mooi uitzicht over de nabije kust en de baai waaraan de vuurtoren ligt. Hierna zijn we weer verder gereden en reden we langs een groot hotel waarvan Nan zei dat dit ons hotel was. Zet en ik hadden allebei zoiets van “hoe kan dat nou”. Dit omdat we allebei dachten dat ons hotel voorbij het plaatsje Galle lag. Kennelijk hebben wij ons vergist. Bleek wel dat er in de directe omgeving zo op het 1e gezicht weinig te doen is. We zullen wel zien.
Eerst zijn we doorgereden naar een schildpadden farm. Hier worden eieren welke door de zeeschildpadden hier op de stranden worden gelegd in het zand, en die door lokale bevolking anders worden opgegeten, gekocht van deze mensen waarna de eieren opnieuw worden ingegraven en deze na ongeveer 65 dagen uitkomen. Hierna worden de puppie schilpadden nog 5 dagen in een bassin gehouden waarna ze in zee worden uitgezet. Mooi om te zien hoe dit gedaan word. Ook zaten er van de meer zeldzame soort wat oudere jonkies, die men wat langer houdt zodat de overlevingskans in zee wat groter is. Al met al leuk om te zien.
Hierna zijn we doorgereden naar Galle voor een bezoek aan het Nederlandse fort wat daar gebouwd is door onze voorvaderen.
Hier hebben we even rond gekeken en over de muur gelopen. Hierna hebben we Nan uitgenodigd om de laatste lunch met ons samen te gebruiken. Dit hebben we op het terrein van het fort gedaan. Na de lunch hebben we nog een oude Nederlandse kerk bekeken waarna we door Nan naar ons hotel werden gebracht. Hier hebben we afscheid genomen van Nan en hem bedankt voor zijn goede zorgen de afgelopen dagen.
De hotelkamer die we hebben ligt gelijk aan het strand en is redelijk modern. Het hotel zelf stelt niet veel voor en ligt zoals al eerder gezegd een beetje afgelegen. Toen we ff een stukje wilde gaan lopen begon het net te regenen dus de wandeling hebben we maar uitgesteld.
Even later begon de middag moesson weer te vallen en hebben we lekker op ons balkon zitten luieren.
Vanavond goed gegeten in het restaurant en nu nog ff verslag vastleggen. Morgen gaan we verder kijken.
Groeten van Lizette en Frank