Dag 15 Makassar - Manado, maandag 15 juni 2015

Zo vanmorgen eindelijk eens door de wekker wakker geworden. Deze ging dan wel om 05.30 uur. Na fris en fruitig de laatste spullen in de koffer gegooid te hebben en deze vervolgens bij de receptie gebracht te hebben konden we om 06.00 uur ontbijten.
Om 06.30 uur stond onze chauffeur voor zijn laatste rit met ons netjes te wachten.
De weg naar het vliegveld was een stuk minder druk dan de laatste keer. Maar dat zal wel door het tijdstip komen.
Na de koffers ingecheckt te hebben, hebben we nog een tijdje in de vertrekhal gehangen. De dame vroeg of we bij de nooduitgang wilde zitten. Dit vond ik geen slecht plan want dan heb je wat meer beenruimte.
Onze vlucht had weer een beetje vertraging dus we mochten nog wat langer hangen.
De vlucht zelf duurde maar 1 uur en 20 minuten. We zaten in een Bombardier kist. Dit is een Canadese vliegtuigmerk volgens mij. Vliegtuig was niet zo groot. Er konden ongeveer 100 man in.
De beenruimte was inderdaad top. Kon mijn beentjes lekker strekken. Enige nadeel is dat van onze stoelen de rugleuning niet naar achteren gezet kon worden. Dit heeft te maken met het feit dat er 2 nooduitgangen achter elkaar zitten en wij bij de voorste zaten. En de ruimte om bij het luik te komen moet natuurlijk zo groot mogelijk zijn vandaar dat onze rugleuning niet verplaatst kon worden.
Na een kort vluchtje landde we op Manado airport.
Volgens onze papieren ouden we opgehaald worden vanuit ons hotel waar we gingen verblijven. Toen we onze koffers hadden en we naar buiten liepen stonden er een heleboel mannen die ons wilde vervoeren maar helaas niemand van het hotel.
Wi nog geprobeerd te bellen maar de provider gaf aan dat de nummers tijdelijk niet bereikbaar waren.
Daar sta je dan. We hebben toen maar een man die redelijk Engels sprak ons naar ons guesthouse laten brengen. Hier bleek dat de eigenaren, een Nederlands stel, het vergeten waren. De taxikosten worden vergoed dus verder geen probleem.
De plek waar we logeren is een knus guesthouse met 6 kamers en nog 1 appartement. Er zit een klein zwembad bij en het is erg huiselijk.
Boven een groot terras met twee tafels waar gezamenlijk aan gegeten wordt en een lekkere zithoek.
Op deze verdieping zijn 4 kamers en is ook de keuken en een kamer waar je het drinken enz kan pakken. Er ligt een lijst waar je kan aanvinken wat je gepakt hebt en als je vertrekt wordt dit afgerekend. Heel knus allemaal.
We hebben met Jan en Ineke besproken wat we de komende 2 dagen gaan doen. Woensdag neemt Jan ons mee naar een nationaal park, het Taman Nasional Tangkoko-Batuangus-Duasudara, waar we op zoek gaan naar tarsier aapjes, ook wel spookdiertjes genoemd.
Morgen gaan we op de scooter de omgeving bekijken. Het is hier niet zo druk met verkeer dus dat moet wel lukken.
Vanavond hebben we heerlijk met zijn vijven gegeten. De 2 eigenaren, nog 1 gast Volker Lonz en wij.
Die Volker is een Duitse man die hier al jaren 2 x per jaar voor 8 weken komt. Hij schijnt een hele goede onderwater fotograaf te zijn die zelfs dit jaar een 6 maanden durende expositie van zijn werk gaat hebben in Dusseldorf . Dus wie weet kan ik nog wat van hem leren.
Maar wat ik al schreef we hebben heerlijk gegeten.
Eerst een lekkere soep en hierna rijst met een kipgerecht (Opor) en boontjes en nog een rauwkostsalade. Ook waren er weer maiskoekjes. Dus weer te lekker maar het moet maar.
Voor nu ga ik stoppen.
Morgen lekker scooteren.