Dag 17, aapjes kijken in Tangkoko national park

Zo vandaag gaan we weer eens op excursie.
We gaan met eigenaar Jan van The 4 Fish naar het Tangkoko national park toe.
Na het ontbijt zijn we om 10.30 uur, samen met nog 2 nederlandse gasten, Sascha en Paul in de auto vertrokken. Via Manado zijn we naar het oosten van Noord-Sulawesi gereden.
Onderweg hebben we nog even heerlijk de lunch gebruikt in een restaurant. Je moet tenslotte ook eten he ;-).
Na aankomst in het park werden we ontvangen door onze twee gidsen van vanmiddag, Fiona en haar vader. Eerst werden we meegenomen in het begin van het bos. Hier was een aardige groep zwarte kuif makaken. Hier hebben we een aardige tijd tussen de apen gelopen en mooie foto’s gemaakt. Wij waren bij een groep van ongeveer 50 apen. Deze waren op zoek naar eten, liepen te spelen en meer van dit soort zaken. Na dit mooi te hebben bekeken zijn we lopend het oerwoud in gegaan.
Dit werd een tocht van ruim 3 uur door de jungle. Hier hebben we onder andere een aantal neushoornvogels, 2 kleine uilen, een mooie vogel met een blauwe kop Tangkoko Kingfisher, en hoog in een boom een tweetal dwerg Cuscus. Dit laatste is geen Marokkaans gerechtje maar een soort luiaard. Het belangrijkste waar we voor kwamen waren echter de spookdiertjes, of Tarsiusapen genoemd. Dit zijn nachtdieren waardoor we deze pas tegen de schemering gingen zoeken.
De beide gidsen wisten feilloos allerlei plekjes te vinden in het dichte oerwoud. Tegen de schemering gingen ze allerlei bomen bekijken waar deze beestjes zich schuil konden houden. Er is daar een bepaalde boomsoort welke vaak grote holtes heeft aan de binnenkant waar ze zich overdag schuilhouden. In zo’n boom vonden ze een aantal van deze beestjes. Daar deze primaten maar ongeveer 12 tot 15 centimeter groot worden moet je nog goed kijken wil je ze zien.
De gids liet ons een voor een in de boom kijken door een gat aan de onderzijde. De boom was een aantal meters hol waar je op ongeveer 4 meter hoog wat zag zitten. Doordat de gids met een zaklamp in de holte scheen kon je de beestjes zien zitten. Er bleken er minimaal 3 te zitten. Het waren 2 wat grotere en 1 kleintje. Aan de bovenkant van de boom zat ook een gat waar de beestjes zich ook af en toe lieten zien. Na even genoten te hebben, hebben we de beestjes weer alleen gelaten. Hierna zijn we doorgelopen richting de auto omdat het steeds schemeriger werd. Onderweg kwamen we nog een boom tegen die door de gidsen werd geïnspecteerd. Ook hier bleek er een te zitten. Eerst zagen we een klein kopje uit een klein gaatje in de boom steken. Even later kwam hij er helemaal uit en ging deze schat op een takje zitten. Na ook deze weer te hebben vastgelegd hebben we het laatste stukje gelopen naar onze auto.
Na hier even wat gedronken te hebben, ik had geen droge draad meer aan mijn shirt zitten, zoveel als ik gezweten had, zijn we vertrokken voor onze terugreis. Jan had van te voren al gezegd dat hij voordat het helemaal donker was uit het park wilde zijn. Ik begreep wel waarom. Het pad waarover hij moest rijden was een en al kuil. Na dit eerste stuk werd de weg wel beter met meestal asfalt. Maar het was weer een weg met zeer veel bochten en klimmen en dalen.
Na een rit van ruim 2 uur waren we even na 20.00 uur weer veilig bij ons logeeradres. Na even een opfrisbeurtje zijn we gelijk gaan eten. Na het eten even de foto’s op de laptop bekeken en toen bleek dat er bij onze tweede ontmoeting met de tarsieraapjes nog stiekem een familielid van die andere had mee zitten kijken.
Al met al een mooi dag die we niet hadden willen missen.
Morgenochtend vertrekken we voor ons laatste logeeradres op het eiland Bunaken. Dat ligt hier vlak tegenover. We worden in plaats van helemaal in Manado om 09.00 uur opgehaald in een natuurlijk haventje tussen de mangrovebossen vlak naast ons hotel.
Tot morgen!!!!!!!!!!