Dag 10 Bajawa wandeltocht bij vulkaan Inerie

Kleine Sunda eilanden 2016

Dag 10 Bajawa wandeltocht door de omgeving van vulkaan Inerie
Woensdag 14 september 2016

Vanmorgen staat er een trekkingtocht op het programma met een bezoek aan een aantal traditionele dorpjes van de Bajawa stammen.
Na het ontbijt zijn we met onze chauffeur naar het huis van onze gids gereden. Zij woont naast het dorpje Bena en behalve haar werk als weefster van kleedjes en haar supermarktje aan huis is zij ook nog gids
Na eerst een klein stukje over een asfaltweg afgedaald te zijn gingen we de weg af en belanden we op een pad van grind en grond. Al na 50 meter kreeg ik een rolberoerte. De gids wees op de grond en zei doodleuk “look a spider”. Dat zijn geen leuke dingen voor een "Arachnofoob” zoals ik ben. Van een afstand een foto van dat gevaarte gemaakt en toen bleek er ook nog 1 een paar meter verder in een web te zitten.
Mijn tocht kon al niet meer stuk. Not….
Ik denk dat ze beiden inclusief de poten zo’n 20 cm groot waren. Veel te groot ook om maar aan te denken om mijn maat 44 daar op te zetten. Brrrrrr.
Na verder de eerste 10 minuten goed om mij heen gekeken te hebben heb ik verder geen 8-potige vrienden meer gezien gelukkig.
We hebben aardig geklommen en we liepen het eerste gedeelte op het paadje wat ook gebruikt wordt als men de vulkaan Inerie zelf gaat beklimmen.
Op een gegeven moment ging ons pad echter naar beneden en het pad de vulkaan op verder naar boven.
Zo hebben we een aardige tijd gelopen en genoten van de omgeving.
Na een goed uur lopen kwamen we bij het eerste dorpje aan genaamd Tololela. Hier hebben we even rondgekeken en even een banaantje gegeten bij een oma van 90. Oma liep zo gebogen dat haar rug bijna haaks stond.
Na de rest van het dorp bekeken te hebben zijn we weer verder gelopen. Gelukkig lag er hier een betonnen weg. Even verderop bleek dat men deze nog aan het aanleggen was. Dit gebeurde gewoon met de hand. Pffff wat een werk voor deze mannen.
Na een goed halfuur lopen stond onze chauffeur te wachten waarmee we naar een volgend dorpje gereden zijn. Dit dorpje heet Gurusina. Deze leek op het andere dorpje maar was wat groter.
Ook hier hebben we weer wat foto’s gemaakt en even rondgelopen.
Als laatste dorpje zijn we naar het dorp van onze gids gereden. Dit dorpje heet Bena. Hier wonen in totaal 9 clans ((families). Elke clan heeft op het middenterrein, de huizen staan namelijk aan de zijkanten in een soort langwerpige cirkel, een eigen klein huisje en een parasol met een rieten dak. Onder de parasol worden bij festiviteiten de dieren geofferd waarbij het bloed over de paal van de parasol wordt gegoten. De paal, een soort totempaal, bestaat uit drie delen, geboorte, leven en dood. Bij het laatste dorp wordt morgen een ceremonie gehouden omdat er een nieuw huis af was gebouwd. De bewoners waren druk bezig met de voorbereidingen voor de festiviteiten van morgen. Onder een van de huizen werd het varken wat morgen geofferd wordt nog gewassen en kreeg hij nog een emmer met eten. Beter dat je met een volle maag de kop wordt ingehakt….
Na dit dorp ook bekeken te hebben zijn we teruggelopen naar het huis van de gids waarvandaan we weer met de auto naar ons hotel werden gebracht. Vlakbij het hotel nog even een heerlijke soto Ayam (indo kippensoep) gegeten. In het hotel eerst lekker het stof en zweet van ons lijf gespoeld en de rest van de middag geluierd. Terwijl ik mijn verslag aan het tikken ben is het begonnen met regenen. Ze hebben de sluizen opengezet. Goed dat dit nu valt en niet vanmorgen.
Vanavond nog even lekker eten en morgen gaan we weer verder richting Ruteng.

De groeten van Lizette en Frank