Dag 19 za 23sep 17.Saigon en de tunnels van Cu Chi
Door: Frank
Blijf op de hoogte en volg Frank en Lizette
23 September 2017 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Vanmorgen na het ontbijt moesten we om 08.00 uur (dus wij zaten er o 07.45 uur) in de lobby zijn. Hier zouden we worden opgehaald voor de door ons geboekte tour.
Deze hebben we online afgelopen week via Viator geboekt. Dit is bedrijf wat aan Tripadvisor gelieerd is.
Heel makkelijk om verschillende tours te bekijken en een stuk voordeliger als dat je ze bij je reisorganisatie boekt.
Wij hadden voor vandaag een tour naar de Cu Chi tunnels geboekt en er zat nog een programma bij in Saigon waarvan wij niet precies wisten wat we daar gingen doen.
Het enige wat we wel wisten was dat het museum wat we gisteren hadden bezocht vandaag ook in het programma zou zitten.
Om 08.00 uur werden we netjes opgehaald en moesten we een klein stukje lopen naar het tourbureau van TNK travel wat deze trip organiseerde.
Hier stond een tourbus te wachten en samen met nog 12 personen begonnen we aan deze tour.
Toen de reisgids uitlegde hoe het programma eruit zou zien moesten wij wel even lachen. Bleek dat we vanmorgen dezelfde zaken gingen bezoeken als die we gisteren ook gedaan hadden.
Gelukkig hadden we nu, in tegenstelling tot gisterenmiddag, wel een zonnetje.
Dus onze trip begon weer bij de Notre Dame, waarna het postkantoor bezocht werd en hierna het onafhankelijkheidspaleis. Als laaste stond voor de lunch het oorlogsmuseum op het programma. Na dit alles hebben we gezamenlijk geluncht waarna we voor het middagprogramma weer naar de bus liepen. Er bleken voor het middagprogramma nog een aantal mensen bij ons gezelschap aan te sluiten.
Om 13.15 uur zijn we vertrokken richting de Cu Chi tunnels. Het verkeer in de stad was echt een chaos. Dit was vanmorgen ook al zo. Op sommige punten zag het zwart van de scooters en andere brommers/motoren. En ook het andere verkeer zit daar tussen. Of het nu vrachtwagens, bussen, fietsen, mensen die met karretjes met hun verkoopwaar proberen te slijten zijn, het gaat allemaal tussen en langs elkaar heen.
Maar na bijna een uur rijden waren we de stad uit. Onderweg zijn we nog even gestopt bij een fabriekje, waar mensen die allemaal door het gebruik van Agent Orange in de Vietnamoorlog min of meer een handicap hebben, allerlei voorwerpen maken met schilderingen daarop en soms zijn deze ook nog ingelegd met parelmoer of deeltjes van schalen van eendeneieren.
Er zaten daar best leuke zaken tussen maar de prijs was niet echt leuk.
Wel kon je het hele proces van het maken van dingen zien.
Na deze stop zijn we doorgereden tot we bij de Cu Chi tunnels aankwamen.
Hier hebben we bovengronds een gedeelte van het terrein bekeken waaronder de tunnels gegraven liggen. Hier zijn voorbeelden van diverse soorten boobytraps te zien die werden gebruikt om de tegenstanders te verwonden/doden.
Ook was er een voorbeeld van een dat, wat vroeger als toegang tot een tunnel werd gebruikt wat netjes was weggewerkt met bladeren waardoor het niet te zien was als je er langs liep. We mochten even proberen door zo’n gaatje in de kuil eronder te komen en dan ook nog het afdekplaatje weer op het gat neer te leggen.
Lizette ging als eerste en ging er redelijk soepel in en uit. Nadat er wat andere waren geweest heb ik het ok even geprobeerd. In eerste instantie kwam ik met mijn schouders vast te zitten zo klein was het gat.
Maar als je je armen met het deksel helemaal boven je uit strekt en dan naar beneden zakt lukt het net. Gelukkig was dit geen tunnel maar een kuil om als voorbeeld te laten zien maar ik was wel weer blij dat ik het gedaan had.
Even later was er een mogelijkheid om met een M16 te schieten.
Je moest dan wel de munitie kopen. Kwam neer op, omgerekend 2 euro voor 1 patroon maar je moest dan wel minimaal 10 patronen kopen.
Ik wil best ff knallen maar 20 eurie wegschieten vond ik dan weer overdreven. En in mijn diensttijd heb ik genoeg kunnen knallen, wel niet met een M16 maar met andere mitrailleurs dus ik heb het niet gedaan.
Verderop konden we dan eindelijk een stuk tunnel in.
Daar de groep uit ongeveer 20 man bestond had ik al mijn bedenkingen.
Maar er werd gezegd dat je er na elke 20 meter uitkon.
Ik ben in eerste instantie wel in het voorportaal afgedaald maar daar zag ik hoe klein de eigenlijke ingang van de tunnel was, en gezien het feit dat er mensen voor mij en achter mij zaten waardoor ik de controle kwijt zou zijn, heb ik vriendelijk bedankt voor deze tunnelervaring. Lizette is wel gegaan en ik ben bij de uitgang van 20 meter gaan staan.
Maar er kwamen allerlei mensen uit maar geen Lizette.
Ik begon mij al een beetje zorgen te maken toen er na een aantal mensen niemand meer uit die tunnel gekropen kwam. Bleek dat Lizette achter een forse Australische dame zat die op handen en voeten moest gaan kruipen toen het wat krapper werd.
Ze hadden daardoor de afslag naar de uitgang op 20 meter gemist en waren doorgekropen tot ze weer iets van licht zagen en dat bleek de uitgang op 40 meter te zijn. Ik stond dus bij de verkeerde uitgang maar was wel blij dat ik Lizette weer bovengrond zag staan.
Hierna hebben we nog een ondergrondse keuken bekeken. Hierin werd eten gekookt op hout wat verbrand werd. Later een stukje verder in het terrein zag je opeens een beetje rook uit wat gaten komen. Vroeger werd dit dan afgedekt met bladeren waardoor dat dus niet opviel.
Al met al een heel inventief geheel van allerlei tunnels met allerlei boobytraps die aardig wat Amerikanen en hun bondgenoten het leven heeft gekost en heel veel hoofdbrekens om te bedenken hoe ze de vijand moesten aanpakken met al die tunnels.
Na dit tunnelbezoek zijn we met de bus weer teruggereden. Ook nu was het weer erg druk en pas om 19.00 uur hebben we ons laten afzetten bij de markt iets van ons hotel af.
Hier hebben we lekker wat dingen gegeten om de street food market. Hierin zitten allerlei eettentjes die verschillende dingen bereiden en verkopen. Aan de kopse kanten zijn dan zitmogelijkheden waar je de gekochte etenswaren lekker kan opeten.
Na dit heerlijke smullen zijn we lekker teruggelopen naar ons hotel. Onze voeten hadden rust nodig en wij een lekkere douche.
Lizette ligt al weer te knorren en ik maak nog even het verslag af.
Morgen een trip door de Mekong delta op onze laatste hele dag in Vietnam want overmorgen worden we in de middag opgehaald voor onze eerste vlucht naar Hong Kong. Maar eerst morgen weer genieten van nieuwe indrukken.
Voor nu de groeten…….
Frank en Lizette
Deze hebben we online afgelopen week via Viator geboekt. Dit is bedrijf wat aan Tripadvisor gelieerd is.
Heel makkelijk om verschillende tours te bekijken en een stuk voordeliger als dat je ze bij je reisorganisatie boekt.
Wij hadden voor vandaag een tour naar de Cu Chi tunnels geboekt en er zat nog een programma bij in Saigon waarvan wij niet precies wisten wat we daar gingen doen.
Het enige wat we wel wisten was dat het museum wat we gisteren hadden bezocht vandaag ook in het programma zou zitten.
Om 08.00 uur werden we netjes opgehaald en moesten we een klein stukje lopen naar het tourbureau van TNK travel wat deze trip organiseerde.
Hier stond een tourbus te wachten en samen met nog 12 personen begonnen we aan deze tour.
Toen de reisgids uitlegde hoe het programma eruit zou zien moesten wij wel even lachen. Bleek dat we vanmorgen dezelfde zaken gingen bezoeken als die we gisteren ook gedaan hadden.
Gelukkig hadden we nu, in tegenstelling tot gisterenmiddag, wel een zonnetje.
Dus onze trip begon weer bij de Notre Dame, waarna het postkantoor bezocht werd en hierna het onafhankelijkheidspaleis. Als laaste stond voor de lunch het oorlogsmuseum op het programma. Na dit alles hebben we gezamenlijk geluncht waarna we voor het middagprogramma weer naar de bus liepen. Er bleken voor het middagprogramma nog een aantal mensen bij ons gezelschap aan te sluiten.
Om 13.15 uur zijn we vertrokken richting de Cu Chi tunnels. Het verkeer in de stad was echt een chaos. Dit was vanmorgen ook al zo. Op sommige punten zag het zwart van de scooters en andere brommers/motoren. En ook het andere verkeer zit daar tussen. Of het nu vrachtwagens, bussen, fietsen, mensen die met karretjes met hun verkoopwaar proberen te slijten zijn, het gaat allemaal tussen en langs elkaar heen.
Maar na bijna een uur rijden waren we de stad uit. Onderweg zijn we nog even gestopt bij een fabriekje, waar mensen die allemaal door het gebruik van Agent Orange in de Vietnamoorlog min of meer een handicap hebben, allerlei voorwerpen maken met schilderingen daarop en soms zijn deze ook nog ingelegd met parelmoer of deeltjes van schalen van eendeneieren.
Er zaten daar best leuke zaken tussen maar de prijs was niet echt leuk.
Wel kon je het hele proces van het maken van dingen zien.
Na deze stop zijn we doorgereden tot we bij de Cu Chi tunnels aankwamen.
Hier hebben we bovengronds een gedeelte van het terrein bekeken waaronder de tunnels gegraven liggen. Hier zijn voorbeelden van diverse soorten boobytraps te zien die werden gebruikt om de tegenstanders te verwonden/doden.
Ook was er een voorbeeld van een dat, wat vroeger als toegang tot een tunnel werd gebruikt wat netjes was weggewerkt met bladeren waardoor het niet te zien was als je er langs liep. We mochten even proberen door zo’n gaatje in de kuil eronder te komen en dan ook nog het afdekplaatje weer op het gat neer te leggen.
Lizette ging als eerste en ging er redelijk soepel in en uit. Nadat er wat andere waren geweest heb ik het ok even geprobeerd. In eerste instantie kwam ik met mijn schouders vast te zitten zo klein was het gat.
Maar als je je armen met het deksel helemaal boven je uit strekt en dan naar beneden zakt lukt het net. Gelukkig was dit geen tunnel maar een kuil om als voorbeeld te laten zien maar ik was wel weer blij dat ik het gedaan had.
Even later was er een mogelijkheid om met een M16 te schieten.
Je moest dan wel de munitie kopen. Kwam neer op, omgerekend 2 euro voor 1 patroon maar je moest dan wel minimaal 10 patronen kopen.
Ik wil best ff knallen maar 20 eurie wegschieten vond ik dan weer overdreven. En in mijn diensttijd heb ik genoeg kunnen knallen, wel niet met een M16 maar met andere mitrailleurs dus ik heb het niet gedaan.
Verderop konden we dan eindelijk een stuk tunnel in.
Daar de groep uit ongeveer 20 man bestond had ik al mijn bedenkingen.
Maar er werd gezegd dat je er na elke 20 meter uitkon.
Ik ben in eerste instantie wel in het voorportaal afgedaald maar daar zag ik hoe klein de eigenlijke ingang van de tunnel was, en gezien het feit dat er mensen voor mij en achter mij zaten waardoor ik de controle kwijt zou zijn, heb ik vriendelijk bedankt voor deze tunnelervaring. Lizette is wel gegaan en ik ben bij de uitgang van 20 meter gaan staan.
Maar er kwamen allerlei mensen uit maar geen Lizette.
Ik begon mij al een beetje zorgen te maken toen er na een aantal mensen niemand meer uit die tunnel gekropen kwam. Bleek dat Lizette achter een forse Australische dame zat die op handen en voeten moest gaan kruipen toen het wat krapper werd.
Ze hadden daardoor de afslag naar de uitgang op 20 meter gemist en waren doorgekropen tot ze weer iets van licht zagen en dat bleek de uitgang op 40 meter te zijn. Ik stond dus bij de verkeerde uitgang maar was wel blij dat ik Lizette weer bovengrond zag staan.
Hierna hebben we nog een ondergrondse keuken bekeken. Hierin werd eten gekookt op hout wat verbrand werd. Later een stukje verder in het terrein zag je opeens een beetje rook uit wat gaten komen. Vroeger werd dit dan afgedekt met bladeren waardoor dat dus niet opviel.
Al met al een heel inventief geheel van allerlei tunnels met allerlei boobytraps die aardig wat Amerikanen en hun bondgenoten het leven heeft gekost en heel veel hoofdbrekens om te bedenken hoe ze de vijand moesten aanpakken met al die tunnels.
Na dit tunnelbezoek zijn we met de bus weer teruggereden. Ook nu was het weer erg druk en pas om 19.00 uur hebben we ons laten afzetten bij de markt iets van ons hotel af.
Hier hebben we lekker wat dingen gegeten om de street food market. Hierin zitten allerlei eettentjes die verschillende dingen bereiden en verkopen. Aan de kopse kanten zijn dan zitmogelijkheden waar je de gekochte etenswaren lekker kan opeten.
Na dit heerlijke smullen zijn we lekker teruggelopen naar ons hotel. Onze voeten hadden rust nodig en wij een lekkere douche.
Lizette ligt al weer te knorren en ik maak nog even het verslag af.
Morgen een trip door de Mekong delta op onze laatste hele dag in Vietnam want overmorgen worden we in de middag opgehaald voor onze eerste vlucht naar Hong Kong. Maar eerst morgen weer genieten van nieuwe indrukken.
Voor nu de groeten…….
Frank en Lizette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
