Dag 6, woensdag 18-9. Tanjung Puting National Park

Gisterenavond op 22.00 uur ook maar onder de klamboe gekropen en nog ff liggen lezen. Met het geluid van de krekels ging het lampje bij mij snel uit en mijn luiken dicht.
Tot 04.00 uur heerlijk geslapen en na een plasstop weer weggedommeld. Om 04.30 uur hoorde ik het eerste personeel al stommelen.
Om 05.30 uur was er zoveel bedrijvigheid dat ik wel wakker was. Lizette was er toen ook al ff uit.
Om 06.00 uur waren we allemaal wakker en op, en kwam het zonnetje ook boven de bomen uit.
Na een lekker ontbijt met brood met ei, pancakes en een lekker bakkie Nescafé koffie uit een zakje van onszelf werd de boot weer gestart.
Na een uurtje gevaren te hebben waarbij we al allerlei mooie vogels, zoals ijsvogels, neushoornvogels en andere mooie gevleugelde dieren, krokodillen en diverse apen in de bomen langs het water hadden gezien werd er aangelegd bij een steiger waarna we via een lange houten steiger bij een kantoor kwamen waarna we, nadat de gids toegangskaarten had gekocht, verder mochten lopen op weg naar de voederplaats alwaar omstreeks 09.00 uur de orang utangs werden gevoerd.
Toen we bij de voederplaats aankwamen hadden we alle vier zoiets van “wat is dit”.
Er stonden een aantal houten bankjes en er stonden paaltjes, met daartussen in touw gespannen om de toeristen kennelijk bij de apen weg te houden.
Wij zijn op de bankjes gaan zitten wachten en er kwamen steeds meer toeristen die bij ons kwamen zitten.
Voor 09.00 uur kwam er al een jonge mannetjes orang utang uit de bomen welke op de voedertafel ging zitten wachten. Toen het kennelijk te lang duurde, naar meneer zijn zin, klom hij in een boom en ging daar weer de showman uithangen. Zo klom hij op een gegeven moment ook van de ene naar de andere boom en kwam daarbij boven het gedeelte waar de toeristen zaten. En toen was daar opeens een hoop gekraak en was hij kennelijk te zwaar voor de tak waar hij op stond met als gevolg dat de tak nar beneden kwam en op de rug van een daar zittende toerist belande. Gevolg een schram op haar rug. Gevolg paniek bij een aantal gidsen maar de toeriste zelf bleef redelijk kalm en na een pleistertje op haar rug was de rust weer terug.
Even na 09.00 uur kwamen er twee rangers met een mand op hun rug. Deze werden leeggegooid op de voedertafel. En daar lag de maaltijd bestaande uit mais, zoete aardappel en suikerriet. De jonge mannetjes Oran Utang zat als eerste op de tafel en begon als een bezetene zijn eten naar binnen te schrokken. Toen er een andere vrouwtjesaap aan kwam lopen pakte het mannetje zoveel als hij kon dragen vast en liep hij weg en ging in een boom de rest opeten. Zo waren er een aantal apen die soms met elkaar en soms alleen op de tafel hun deel van het eten opaten. Na dit alles heerlijk gadegeslagen te hebben zijn we na 3 kwartier opgestaan en zijn we weer richting de boot gelopen. Hier zijn we verder gevaren zijn we na een tijdje een zijrivier opgevaren richting Camp Leaky, een Orang Utang opvangcentrum wat in 1971 is opgericht door de Canadese onderzoekster dr. Biruté Gadikas. Het water van de zijrivier was zwart maar wel heel helder.
Ook op deze rivier die op sommige stukken een stuk smaller was zagen we weer veel vogels en af en toe een groep apen in de bomen zitten.
Aan het einde van de zijrivier zijn we gestopt vlakbij een steiger die vol zat met Makaken aapjes. Wij hebben de lunch gebruikt aan de andere kant zodat de apen niet op de boot konden springen en snel van van de boot zouden pikken.
Na de lunch zagen we een andere boot wel aan de steiger aanleggen en binnen een paar seconden ging er ene aap vandaar met waarschijnlijk een pak koekjes of iets dergelijks.
Ze zijn echt getraind die apen J.
Nadat wij de spullen opgeborgen hadden die aan boord bleven zijn wij de steiger opgeklommen en over een grote houten steiger het land opgelopen. Hier hebben we een trekking gedaan van 1,5 uur door het oerwoud.
Behalve wat vogels, vlinders en een eekhoorn hebben we niet veel leven gezien.
Toen we aankwamen bij de voederplek was er wel een zwarthandige gibbon die in de bomen aan het slingeren was. Deze was kennelijk ook aan het wachten op zijn portie eten. Deze voederplek was ook weer afgezet met touw zodat de mensen niet te dichtbij kunnen komen.
Even voordat het voedertijd was kwam er al een familie zwijnen rondsnuffelen of er wat te halen was.
Even na 14.00 uur kwam de rangers weer die het voedsel op de tafel legden. De gibbon kwam gelijk zijn deel van het voedsel halen en ging dit in de boom zitten opeten. Na een aantal lokroepen door de rangers kwam er eindelijk een vrouwjes Orang Utang door de bomen geklommen. Toen ze dichterbij kwam bleek dat er een heel kleine baby zich aan haar vastklampte. Je kon goed zien dat moeder haar kleine goed beschermde want ze zat constant tussen haar kleine en het publiek in.
Nadat we ook dit weer een tijdje bekeken hadden zijn we via de normale route weer teruggelopen richting de boot.
Toen we op het laatste gedeelte liepen zagen we een stuk verderop de steigers een Orang Utang lopen. Hij liep dezelfde richting als wij richting de boten.
Na een minuutje greep hij een boom en verdween hij het bos in.
Tegen de tijd dat wij bij het punt waren waarvan wij dachten dat hij/zij daar de jungle in was gegaan konden we hem niet meer vinden en zijn we doorgelopen naar de boot.
Op de steiger bij de boten waren alle makaken ondertussen verdwenen en konden we veilig aan boord stappen van onze boot.
Hierna zijn we weer de zwarte rivier afgevaren en weer verder op de Sekonyer rivier.
Onderweg weer veel groepen met neusapen waar we af en toe bij gestopt zijn.
We hebben zo lekker gevaren tot even na 17.00 uur waarna er weer een plek voor de nacht werd gezocht. Na lekker douchen kwam er weer een lekker diner waarna we in het donker nog lekker 2 spelletjes Keezen hebben gedaan. Lizette en ik hadden dit nog nooit gespeeld. Het is een combi tussen mens erger je niet en pesten. Natascha en Lizette hebben Joy en mij 2x verslagen. Morgen een revanche.
Om 21.00 uur lagen we allemaal weer onder onze klamboes en hebben we weer moe maar voldaan onze luiken gesloten.

Tot schrijfs….