Dag 6 Van Tanjung Karang naar Tentena za 6-6-2015

Vandaag staat er een ritje van meer dan 8 uur op het programma.
Om 07.30 uur zaten we aan het ontbijt waarna we om 08.00 uur afscheid namen en vertrokken zijn.
De wegen zijn hier allemaal tweebaans waardoor inhalen met het vele verkeer wel eens spannend is. Onze chauffeur rijd echter wel veilig dus nog geen rare dingen meegemaakt tot nu toe.
Om 11.30 uur eindelijk tijd voor een bakkie koffie/thee waarbij we gelijk maar de lunch hebben genuttigd.
Het restaurant werd mede gerund door een indo die vroeger in Maarheeze had gewoond (volgens hem ergens bij Eindhoven). Sprak nog wel redelijk Nederlands gelukkig.
Moesten in de keuken zelf ons eten ff uitzoeken. Koelkast ging open waarna we een vis konden uitzoeken. Dit maar ff gedaan en daarna wachten op wat we te eten zouden krijgen.
Na enige tijd kwma er een lekkere gefrituurde vis, met een groentesoep en witte rijst.
Was een lekker maaltijdje waarna we na nog geen 7 eurie afgerekend te hebben weer verder reden.

Met af en toe een peukenpauze vorderden we gestaag tot we om 15.30 uur op de weg een rij auto’s zagen staan waar onze chauffeur achter parkeerde. Ongeveer 200 meter verder stond er een slagboom op de weg welke helaas naar beneden was. Bleek dat ze verderop de weg aan het verbreden waren en dat de weg maar op bepaalde tijden open ging.
Mmmmmmm minder prettig zal ik maar zeggen
Bleek dat de weg pas weer om 18.00 uur open zou gaan. Grrrrrrrr.
Dat dit al enige maanden duurt bleek wel uit de kraampjes welke langs de kant van de weg stonden waar de locale bevolking hun handel probeerde te verkopen.
Na enige tijd kreeg Lizette toch een grote drang om haar blaas te legen maar daar voelde ze weinig voor. Naast waar wij geparkeerd stonden had met van zeil en 4 stokken een hok gespannen maar dit was maar ongeveer 1 meter hoog en aan 1 kant open. Hier werd door de mannen gezeken.
Via de chauffeur even gevraagd of er ook zo iets voor vrouwen was. Bleek dat er enkele kraampjes verderop een wc was gebouwd. Lizette met veel tegenzin daarheen.
Kreeg een emmer water mee en liep een paadje af waar een soort latrine was gebouwd.
De lucht kwam haar al tegemoet.
In de tent waren houten planken geplaatst met daarop een toilet, ehhh 2 voetstappen waar je gehurkt je behoefte kan doen.
Jullie hadden het bekkie van Lizette moeten zien toen ze eruit kwam. Ze gaf aan dat ze zichzelf bij aankomst eerst helemaal wilde reinigen.
Beetje overdreven vond ik want ze stonk niet J.
Om 17.30 uur kwam iedereen uit de hokjes gestoven want plotseling ging de slagboom omhoog.
Helaas was dit ook vanaf de andere kant gebeurd waardoor er op sommige stukken, die te smal waren om elkaar te passeren alsnog een soort opstopping was.
Na wat heen en weer getoeter en af en toe een sociale chauffeur, met verkeersinzicht, die wel even wachtte op een iets breder stuk kwamen we toch door het wegwerkgebied heen.
Hierna zou het volgens de chauffeur nog een uurtje rijden zijn.
Ondertussen was het een beetje gaan regenen en was het ook donker geworden.
In het plaatsje Tentane is de chauffeur nog even gestopt omdat we nog een telefoonkaart moesten opladen.
In de reisbeschrijving stond dat we het laatste stukje in 10 minuten naar ons resort zouden varen.
Wij hadden het idee dat dit varen zou starten vanuit het plaatsje Tentane.
Maar onze chauffeur reed verder een weggetje op wat steeds slechter werd en hobbeliger.
Later hoorde we dat deze weg 8 kilometer lang was.
Toen mijn nieren ongeveer tussen mijn schouderbladen zaten stopte de auto plotseling.
Onze chauffeur begon te toeteren en gaf aan dat we hier verder met de boot zouden moeten.
Probleem was alleen dat er geen boot te bekennen was. Na enige tijd getoeterd te hebben en een poging te hebben gewaagd om te bellen met het resort is de chauffeur een stukje doorgereden. Opeens kwam er een boot aanvaren. Dus hij weer in het pikkedonker achteruit terugrijden naar de plek waar de boot zou aanmeren.
Hier werd de auto in een soort garage gereden en zijn we met bagage en al in de boot gestapt. Dit was een smal soort uitgeholde boomstam met twee drijvers aan de zijkant.
Na ongeveer 10 minuten varen kwam er vanuit het donker wat lichtjes dichterbij. Hier stond iemand met een lampje op zijn/haar hoofd.
Toen de boot de kant opvaarde en wij uitstapte zei de vrouw ons in het Nederlands gedag.
Dit bleek de eigenaresse te zijn van het complex. Zijn doet dit samen met haar man.
Er zijn hier 8 bungalows welke gedeeltelijk boven het water van het Posomeer gebouwd zijn.
Na onze spullen in onze bungalow gezet te hebben zijn we met haar meegelopen naar de plaats waar de maaltijden genuttigd worden.
Ze gaf aan dat door de hoge waterstand van het meer (kan een verloop hebben van wel 3 meter) er nu planken lagen waar we overheen zouden lopen om het restaurant te bereiken.
Het water was wel weer aan het zakken want door de vele regenval in de omgeving van het meer stond dit nu erg hoog.
Na een eenvoudige, maar lekkere maaltijd (kip in kokosmelk, gemengde groente, frikadel djagung (gefrituurde maiskoekjes) en witte rijst) zijn we lekker weer naar onze bungalow gegaan.
Douchen was, maar niet voor de eerste keer, helaas weer met niet verwarmd water. Maar je knapt er wel van op.
Elektriciteit was een beetje een probleem had de eigenaresse gezegd. Normaliter heeft zij zonne- energie maar de omvormer hiervan was stuk gegaan. Nieuwe was besteld maar dit duurt nog een paar dagen.
In het huisje hebben we echter elektra met accu’s dus we hebben wel licht.

Al met al een enerverend dagje.
Zijn lekker in slaap gevallen onder onze klamboe met het geluid van het kabbelende water van het meer.