Dag 1 en 2 dinsdag 5 en woensdag 6 september 2017

Jullie moeten weten dat ik om dit verslag te schrijven weer achter mijn oude laptopje heb moeten kruipen die bijna aangeslingerd moet worden zo oud is dat kreng.
Maar zo’n apparaat met een 11,6 inch scherm is best handig. En ja afgelopen jaar hebben we gezegd dat we iets anders zouden gaan kopen maar verder dan kijken naar een nieuwe iPad zijn we helaas niet gekomen en ook nu zit ik dus weer in Microsoft Works te stuntelen omdat er geen normaal tekstverwerkers programma op dit apparaat zit.
Voor het opstarten van de laptop en Works heb je al zoveel tijd dat je al 2 biertjes achterover hebt kunnen slaan. Helaas voor Frankie blijft het bij een heerlijk bakkie nescafe espresso, met liefde door mijn vrouw bereid, wat we hebben meegenomen uit ons eigen kikkerlandje.
Genoeg nu over de laptop.
Op dinsdag 5 september werden we even voor 09.00 uur opgehaald door (schoon) vader Joop, wat eigenlijk ook vaste prik is als wij weer op vakantie gaan.
Na de nodige “aansluiten in de file” stukjes op de A4 waren we toch ruim op tijd op Schiphol. Omdat we thuis al ingecheckt hadden en ook al in bezit waren van instapkaarten mochten we zelf onze koffers inchecken (hoe bedoel je steeds minder personeel nodig). Weet nu ook dat niet elke verandering een verbetering is. We hebben ff staan klooien met het scannen van de instapkaart bij het apparaat wat onze koffers wilde hebben maar dat bleek nog niet echt makkelijk om een goede scan te krijgen. Gelukkig had ik op de mail ook nog onze instapkaarten staan en hiermee lukte het wel om onze koffers te laten verdwijnen voorzien van een zelf aangebracht bagagelabel.
Op zich geen slecht systeem maar dan moet het wel allemaal werken.
Hierna in een aantal rijen voor de en het zelf scannen van je paspoort waarna we in de vertrekhal waren.
Even de See, Buy, Fly economie wat geholpen en daarna aan de Starbucks. Ook eigenlijk hele normale dingen op een vertrekdag.

Ongeveer een uur voordat we zouden vertrekken hebben we ons netjes gemeld bij de gate waar onze vervoermiddel voor de komende 11 uren al stond te wachten.
We zijn netjes op tijd vertrokken en ons eerste stuk van de reis was hiermee een feit. Vergeleken met andere jaren, waarbij we steeds laat in de middag vlogen waren we dit jaar dus een stuk vroeger. Het nadeel hiervan is dat we dus ook nog niet echt moe waren zodat het “slapen gaan” niet echt wilde lukken, ondanks de pillen van Danny.
Maar hierdoor wel weer 2 leuke/mooie films kunnen kijken wat ook wel weer leuk was. Nadeel van het weinige slapen (ik denk ik minder dan 1 uur en Lizette misschien 2 uurtjes) is wel dat we redelijk moe waren toen we aankwamen in Hong Kong.
Maar hier hoefden we gelukkig niet uren te wachten tot we verder konden vliegen.
Na wandelen na aankomst over de luchthaven, zoekende naar de transferafdeling, en weer de security doorlopen te hebben zijn we met een bus naar een ander deel van de luchthaven gebracht waar we nog iets meer dan een uur hebben moeten wachten voordat we aan boord konden van onze Airbus A320 van Cathay Dragon, een dochtermaatschappij van Cathay Pacific waarmee we het eerste deel van onze reis hadden gevlogen. Met beide maatschappijen en hun service is trouwens niets mis. We zijn beiden vluchten goed voorzien van een hapje en drankje.

Na een goede 1,5 uur vliegen zijn we, om 09.45 uur plaatselijke tijd (dit is 5 uur later dan in Nederland) veilig geland op de luchthaven van Hanoi en waren we in Vietnam.

Na eerst onze visa geregeld te hebben konden we door de paspoortcontrole en lagen onze koffers al netjes op ons te wachten op de bagageband. Dus het inchecken op Schiphol was goed gegaan J.
Door de douane stond er al een dame op ons te wachten, genaamd Lucy, die onze gids zal zijn in het noordelijke gedeelte van Vietnam.
Vanaf de luchthaven was het ongeveer 45 minuten rijden naar het centrum van Hanoi met nog even een tussenstop bij een pinapparaat om weer even een paar miljoen Vietnamese Dong uit de muur te trekken.
Hotel is niet zo groot en eenvoudig maar goed genoeg voor ons.
Na ons lekker even opgefrist te hebben zijn we in de middag te voet Hanoi gaan verkennen. Het is hier een drukte van jewelste, wat ook niet raar is voor een stad met ongeveer 7 miljoen inwoners. Er rijden gigantisch veel scooters en ook allerlei andere vervoersmiddelen door elkaar heen. Op sommige kruisingen staan verkeerslichten maar op andere geld hier het recht van de sterkste. Maar alles gaat wel heel gemoedelijk. In ons drukke Nederland zou dit uitlopen op een slagveld op de weg maar hier zie je eigenlijk helemaal geen ruzies in het verkeer.
Op advies van Wesley had ik de navigatieapp van Sygic op mijn telefoon gezet. Deze kan namelijk, zonder verbinding met het internet te hoeven maken je echt door de stad gidsen. Wat een top app. We hebben het hotel als “thuis” ingesteld en zijn vervolgens een stuk gaan lopen richting een soort park met een meertje. De luchtvochtigheid is zo hoog dat ik al snel weer aan het zweten was en zelfs Lizette begon te zweten.
Het is tot nu toe gelukkig wel droog gebleven ondanks de waarschuwing om wel een paraplu mee te nemen.
Na wat rond gelopen te hebben zijn we wat gaan drinken in een panorama restaurant op de 6e verdieping. Hier had je een mooi uitzicht over het park met het meertje waar we gewandeld hadden.
Hierna zijn we lekker teruggelopen naar het hotel waar we even een uurtje onze ogen hebben gesloten.
Voor nu stop ik even met schrijven. We gaan even op zoek naar een restaurant voor het diner.
Zo nu nog even het laatste stukje uit mijn mouw schudden.
Lizette had achterop de plattegrond van het hotel een restaurant zien staan wat haar wel wat leek.
Adres ingetikt in de Syntic app en lopen maar.
Nu dat lopen is wel een puntje. Pfffff
Het was vanavond nog maar 29 graden celcius. Maar als ik mijn weerapp moet geloven, en dat doe ik dus ook, dan voelt dat als 39 graden. Dat was dus weer aardig zweten voor Frank.
Gelukkig was het een half uurtje lopen wel waard. We hebben heerlijk gegeten en het was nog betaalbaar ook. Met een te volle pens weer teruggelopen naar het hotel. Toen we hier weer aankwamen was ik er voor vandaag wel klaar mee.
Weer zeiknat van het zweet.
Met ons rondje wat we normaal rennen in Den Haag zweet ik nog minder.
Maar dat drinken we er hier wel weer bij.
Voor nu ga ik er mee stoppen.
Ga het verhaaltje nog even online zetten en dan heerlijk slapen.
Morgen weer een volle dag in Hanoi die in de avond eindigt met een ritje verder naar het noorden met de nachttrein waar we ook in mogen slapen.
Hoop dat dit een beetje gaat lukken.
Voor nu welterusten vanuit een koele hotelkamer in Hanoi.

Frank en Lizette