Dag 3 en 4 Hanoi, treinreis naar Lao Cai en Sapa
Door: Frank
Blijf op de hoogte en volg Frank en Lizette
08 September 2017 | Vietnam, Sa Pá
Maar niet, zoals anders uit onszelf, maar gewoon om 07.00 uur door de wekker.
Na onze opgefrist te hebben gelijk maar de koffers ingepakt. Deze blijven namelijk in het hotel achter. We nemen alleen een tas met de spullen mee die we echt nodig hebben zodat we niet in de nachttrein allebei onze koffers hoeven mee te slepen.
Hierna op de 6e verdieping lekker van het ontbijt genoten. Je hebt van deze hoogte af een goed zicht op de wijk waarin het hotel ligt. Ook is goed te zien dat in Vietnam de meeste gebouwen heel smal gebouwd worden. Dit schijnt te maken te hebben dat ze dan minder belasting hoeven te betalen.
Na het ontbijt de kamer leeggemaakt en in de lobby gewacht tot onze gids ons kwam halen.
Via de gids werd er geklaagd over het feit dat de handdoek van Lizette een beetje roze was. Lizette haar haar is natuurlijk afgelopen week geverfd en deze verf geeft nog een beetje af.
Na het geheel aangehoord te hebben de afspraak gemaakt dat als het er in de wasserij niet uitgaat wij de handdoek betalen.
Dit gaat natuurlijk wel betekenen dat wij dan die handdoek meenemen. Hebben we er gelijk een voor het haar van Lizette J .
Hierna zijn we vertrokken met gids en chauffeur waarbij we eerst de Tran Quoc pagode hebben bezocht. Toen we hier naartoe reden zagen we dat er geen rij stond bij het mausoleum van Ho Chi Minh. Hierdoor hebben we besloten om de planning wat om te gooien en na de pagode naar het mausoleum te rijden.
Zo gezegd zo gedaan. Bleek dat het mausoleum vandaag niet open was. Hier wel verder rondgekeken en een bezoek gebracht aan het terrein naast het mausoleum waar het presidentiële paleis ligt en ook de barak waar Ho Chi Minh vroeger gewoond heeft ten tijde dat hij president was. Hij wilde namelijk niet in het paleis wonen als zijn volk in armoede leefde, waarop hij besloot om ook, zoals voordat hij president werd, sober te leven. Ook staan er op het terrein nog een drietal voertuigen waarin Ho Chi Minh vroeger gereden werd. Een oude Peugeot en 2 wagens van Russische makelij.
Terwijl we naar het terrein met het paleis liepen kwam er ook een horde mensen aan, allemaal gekleed in een donkerblauw hemd. Dit bleken allemaal ledn van de communistische partij van Vietnam te zijn die kennelijk een dagje uit waren. Dus tussen alle blauwhemden door hebben wij alles ook bekeken.
Na aan het einde alvast wat souvenirs gekocht te hebben werden we weer opgepikt door de chauffeur.
De volgende stop was het vrouwenmuseum.
Ik hoor de helft van de lezers al denken “moet je daar een museum voor maken?”.
Ik had die gedachte ook wel een beetje.
Maar na het museum bekeken te hebben begrijp ik het wel een beetje. In de geschiedenis van Vietnam zijn vrouwen namelijk wel heel belangrijk geweest.
Zeker als je hun aandeel in de Vietnam oorlog bekijkt kan je daar wel over spreken. Een gedeelte van het museum was hier dan ook aan geweid.
Ook was er iets te zien over de verschillende soorten huwelijken en de tradities daarvan van de verschillende minderheden welke in Vietnam woonachtig zijn.
Al met al hebben we toch wel 45 minuten in het museum rondgekeken.
Voor ons is dat best lang. Maar het was er dan ook stukken koeler als buiten. Hahahaha.
Na het museum werd de tempel van de Literatuur bezocht. Dit is een tempel, gebouwd in het jaar 1070 en de 1e universiteit van Vietnam.
Het complex bestaat uit 5 ommuurde binnenplaatsen en een tuin.
Nadat we hier hebben rondgestruind zijn we gaan lunchen.
De gids bracht ons naar een restaurant waar we,uiteraard weer lekker hebben zitten bikken.
Uitbuiken hebben we hierna gedaan in een fietstaxi, volgens de reisbeschrijving een authentieke cyclo, waar we in werden rondgefietst door het centrum van Hanoi.
Doordat ons volgende onderdeel van de dag, de fantastische waterpoppenshow, pas om 17.00 uur zou beginnen hebben we nog lekker even op een terrasje een bakkie koffie gedronken.
Lizette had mij al voorbereid over de waterpoppenshow. Zij dat deze namelijk 9 jaar geleden ook al gezien. Er was kennelijk in de 9 jaar niets veranderd want het was nog steeds niet echt boeiend. Gelukkig duurde het maar 50 minuten en zaten we op redelijke stoelen.
Daar we pas rond 20.00 uur richting het spoorstation van Hanoi zouden rijden hadden we nog bijna 2 uurtje voor ons zelf. Samen met de gids hebben we eerst in een supermarkt nog wat etenswaren gekocht voor onze rit met de trein. Dit omdat het eten in de trein niet aan te raden was.
Dus dat werd stokbrood en wat kaas, en wat hartigs om te snoepen.
Door het ruime schema hebben we daarna nog maar weer een terras opgezocht om wat te drinken en hierbij hebben we ook maar wat warms gegeten.
Nadat we door de chauffeur bij het station zijn afgezet hebben we nog even in de hal zitten wachten tot we mochten instappen. Dit was rond 21.00 uur. We wisten dat we een 4-persoons coupe zouden hebben. Deze was met 2 stapelbedden ingedeeld waarbij de onderste ook als bank kon worden gebruikt.
Toen wij net zaten kwamen er nog 2 Australische dames welke ook in onze coupe zaten.
De trein vertrok stipt om 22.00 uur en kwam schokkend en kreunend in beweging.
Wij hebben nog tot ongeveer 24.00 uur zitten kletsen met een van de dames. De andere lag ondertussen al wat te dommelen.
Na een aantal koude blikjes bier was ik wel toe aan een poging om te gaan slapen. Lizette heeft eerst nog wat gelezen maar is uiteindelijk toch ook in slaap gevallen.
Dat slapen in een trein die meer beweegt dan een vliegtuig met turbulentie valt nog niet mee trouwens. Het enige voordeel is dat je horizontaal ligt. In mijn geval dan op het bovenste bed, ingeklemd tussen het raam en de muur. Die bedden zijn namelijk gemaakt voor kleine Aziatische mannetjes en niet voor een mij met mijn 1,82 meter.
Maar al met al mag ik, gezien de pestherrie en het heen en weer schudden niet klagen over de uurtjes, helaas wel met de nodige onderbrekingen, heb geslapen.
Om 05.30 uur werd het al weer langzaam licht en ben ik maar uit bed geklommen.
Er was ons door de gids al verteld dat de trein rond 6.00 uur zou aankomen op het station van Lao Cai. Dit bleek ook te kloppen. Wel zagen we dat het regende toen we het laatste stukje in de trein reden. Ook was er goed te zien dat het kennelijk de laatste tijd wel wat vaker geregend had.
Om even voor 06.00 uur kwamen we aan op het station van Lao Cai en hier hebben we onze spullen gepakt en zijn we richting het stationsgebouw gelopen. De trein zat vol met toeristen dus er stonden ook bergen mensen met A4’tjes in hun handen op die toeristen te wachten. Gelukkig ook een met onze namen erop.
Dus snel door de regen richting de auto gelopen waarna we in een uurtje naar Sapa zijn gereden. Dit ligt maar 30 km vanaf het station gezien maar hiervoor moesten we wel over een berg heen over allerlei slingerwegen.
De grens met China ligt trouwens maar 500 meter van het station af. Maar Sapa ligt de andere kant op, en we hebben ook geen visum voor China.
In Sapa aangekomen zijn we nadat we de bagage hadden neergezet in ons hotel eerst gaan ontbijten omdat onze kamer nog niet klaar was. Op zich niet zo raar om 07.15 uur. Na het ontbijt zijn we teruggelopen naar ons hotel en kregen we de sleutel van onze kamer. Met de gids hebben we afgesproken dat hij ons om 10.00 uur zou komen ophalen. Er moet namelijk wel ff een stukje gelopen worden vandaag.
Na een heerlijke douche en schone kleding hebben we nog ff lekker niets gedaan. Dat is ook wel eens lekker als je zo’n druk schema hebt.
Om 10.00 uur hebben we ons bij onze gids gemeld en na de uitleg wat we gingen doen vandaag, wat er op neer kwam dat we ongeveer 12 kilometer gingen lopen waarbij we langs een paar dorpjes zouden komen zijn we in de auto gestapt.
Nadat de tickets onderweg waren gekocht om in het gebied te mogen lopen zijn we even buiten Sapa met de eigenlijke wandeling begonnen.
Het eerste stuk van de wandeling zijn we naar een waterval gelopen. Onderweg zagen we al aardig wat rijstvelden maar ook de woningen welke bij het dorp Cat Cat hoorden waar van uit de bewoners hun, volgens zeggen, zelfgemaakte spullen proberen te verkopen. Het grootste gedeelte van dit stuk liepen we naar beneden wat een leuke bijkomstigheid was. Aangekomen bij de waterval hebben we daar even rondgekeken en wat foto’s gemaakt.
Het eerste gedeelte van de verdere route was vervolgens helaas dezelfde trappen weer op waarover we eerder naar de waterval waren gelopen. Ik kan je vertellen dat mijn t-shirt al aardig donkerder begon te kleuren. En dan zit je hier midden in de bergen waardoor het toch een stuk koeler is dan in Hanoi de afgelopen dagen. Het over trappen naar boven lopen werd hierna klimmen en dalen over soms redelijke paden waar iets van beton op lag. Maar meestal waren dit paadjes met keien en of geulen waar water doorheen kon lopen of soms ook liep. Je kan namelijk heel goed merken dat dit een waterrijk gebied is want om de haverklap heb je stroompjes water welke een weg naar beneden zoeken.
Zo hebben we tot ongeveer 13.00 uur, met 1 drinkpauze ergens halverwege geklommen en geklauterd.
We waren beiden redelijk verrot toen we bij ons “restaurant” aankwamen. Ik had geen droge draad meer aan mijn shirt zitten en Lizette was er ook ff helemaal klaar mee.
Maar een cola en een heerlijke warme maaltijd van allerlei gerechten doet wonderen en om 14.00 uur waren we weer zodanig hersteld dat we wel weer verder konden lopen.
Het laatste deel was voornamelijk een betonnen pad waar ook de scooters over heen rijden. Want auto’s konden op het grootste gedeelte van onze route niet komen.
Om 15.15 uur kwamen we bij het punt waar onze chauffeur met auto op ons stond te wachten. We waren hier heel erg blij mee maar hadden dze trekking voor geen goud willen missen. Wat een mooie plekje hebben we onderweg gezien.
Met de auto zijn we weer heerlijk naar Sapa gehobbeld waar we bij ons hotel werden afgezet.
Na een heerlijke douche hebben we de rest van de middag wat gerust.
In de avond lekker bij de Italiaan gegeten waarbij Lizette een pizza naar binnen heeft gewerkt en ik een bord penne gorgonzola. Dat was weer eens wat anders dat Vietnamees.
Hierna nog even een stukje gelopen waarbij bleek dat een gedeelte van de weg was afgezet zodat de lokale bevolking op hun kleedjes hun spullen kunnen verkopen.
Wat hier wel bij opvalt is dat ook de kinderen gewoon op de kleedjes erbij zitten in hun klederdracht pakjes. Want dat verkoopt zo lekker met een kind erbij.
Maar als je dan toch wat spulletjes wil kopen kan dat net zo goed bij zo’n smurf.
Niet dat ze het zelf zal mogen houden maar dan zitten ze er niet voor niets.
Na deze straatmarkt zijn we lekker naar het hotel terug gelopen waar ik nog ff de laatste regels weg schrijf zodat deze 2 dagen hopelijk ook online gezet kunnen worden.
Morgen gaan we nog naar een lokale markt en nog naar een lokaal dorpje en in de middag gaan we waarschijnlijk nog naar een dorp waar familie van de gids woont. Om 21.00 uur zullen we dan vervolgens weer de nachttrein naar Hanoi nemen.
Kortom weer een drukke dag met een hoop indrukken.
Tot schrijfs……
Frank en Lizette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley