Dag 4 zaterdag 3 november 2018 Yangon - Kyaikhtiyo

Vandaag om 14.00 uur was de uitvaart van oom Wim die afgelopen zaterdag op zondagnacht overleden is. Terwijl ik dit verslag van vandaag aan het tikken ben is de uitvaartplechtigheid aan de gang.
Het is niet fijn dat je dan niet bij je familie kan zijn om samen je verdriet maar ook mooie herinneringen te kunnen delen. Maar oom Wim had niet gewild dat wij onze vakantie hadden opgegeven om bij zijn begrafenis te zijn. Wij hebben hem gelukkig nog afgelopen week kunnen spreken en bij leven afscheid kunnen nemen. Ook na zijn dood hebben we nog afscheid kunnen nemen afgelopen dinsdag.
Vandaag hebben we zeker aan hem gedacht en dat zullen we ook de komende tijd blijven doen.
Vanmorgen werden we om 08.00 uur opgehaald door onze chauffeur voor een ongeveer 4 uur durende tocht richting Kyaikhtiyo waar we 1 nacht zullen verblijven in het Mountain top hotel wat weer vlakbij de Gouden Rots ligt. Maar daarover later meer.
De drukte op de weg was een heel stuk minder. Dit kwam doordat het weekend was. We waren dan ook redelijk snel de stad uit.
Onderweg zijn we na ongeveer een uurtje nog even gestopt bij een oorlogsbegraafplaats waar veelal Britse militairen liggen die gesneuveld zijn in de 2e Wereldoorlog. Ook liggen er Birmese en militairen uit andere Gemenebestlanden.
Na hier even rondgelopen te hebben zijn we verder gereden.
Om ongeveer 11.45 uur kwamen we aan in het Kin Pun Basecamp. Hier hebben we afscheid genomen van onze chauffeur die “beneden” blijft. Wij moesten verder met “lokaal” vervoer om zo op de berg te komen waar de Gouden Rots ligt.
Dat lokaal vervoer is dus een vrachtauto, die het meest lijkt op een vrachtauto waar in Nederland zand in wordt vervoerd, waar in de laadbak een zevental rijen bankjes zijn geplaatst. Die bankjes staan zo dicht op elkaar dat een gemiddelde veewagen in Nederland nog meer ruimte geeft aan de beesten die daarin vervoerd worden.
Per bankje zaten er 6 volwassenen op en soms nog wat kleine kinderen op schoot.
Dus met zo’n kleine 50 personen, waarvan wij de enige 2 toeristen waren, in de laadbak ging dat apparaat de berg op. Dat ging niet bepaald langzaam dus was het maar goed dat we zowat klem zaten op ons bankje, want de weg was klimmen en een en al bocht.
Na ongeveer een half uur schudden en vasthouden aan het bankje voor ons kwamen we op ons eindstation aan. Na uitgeladen te zijn uit onze veewagen moesten we nog een klein stukje lopen tot aan een checkpoint waar alleen de toeristen, omgerekend 5,50 euro moesten betalen om verder te mogen. Eigenlijk waren we op zoek naar ons hotel maar het bleek dat dit voor het checkpoint lag. Dus maar weer een stukje teruggelopen en eerst ingecheckt in ons hotel zodat we ook onze rugzakken met onze spullen voor 1 nacht op de kamer konden leggen. Ook maar gelijk geluncht daar en na de lunch richting de Gouden rots gelopen. Het was nog ff klimmen en de nodige trappen lopen maar na ongeveer 10 minuten kwamen we bij de rots aan.
De Gouden rots is een van Myanmar’s grootste pelgrimsoorden. Het is een enorme rots bekleed met bladgoud en balancerend op de rand van een afgrond. Men zegt dat de tempel die bij de rots is gebouwd, een haar van Boeddha bevat.
Het was inderdaad enorm druk met vooral lokale mensen die kwamen bidden en stukje bladgoud op de rots kwamen plakken. Zelf hebben we ook wat bladgoud gekocht en ben ik dat op de rots gaan plakken. Dit omdat alleen mannen bij de rots mogen komen.
Na dit gedaan te hebben, hebben we nog wat rondgekeken en nog wat gedronken.
Hierna zijn we terug gelopen naar het hotel en hebben we lekker even op onze kamer gerust.
Omstreeks 16.30 uur zijn we weer naar de rots gelopen. Ditmaal voor de zonsondergang. Het was nu nog drukker dan eerder op de dag. Veel mensen die kaarsjes branden en gebeden deden.
Na de mooie zonsondergang bekeken te hebben zijn we weer teruggelopen naar ons hotel. Ook nu kwamen er nog massa’s mensen naar boven toe. Het leek wel of al die mensen daar zouden blijven slapen. Dat lijkt mij trouwens veiliger dan in het pikkedonker weer in zo’n truck te stappen en die berg af te rijden.
Wij hebben lekker in het hotel gegeten waarna we lekker naar onze kamer zijn gegaan.
Morgenochtend na het ontbijt zullen ook wij weer in zo’n truck moeten stappen waarna onze chauffeur ons beneden weer zal oppikken.
De wifi is hierboven niet zo denderend dus waarschijnlijk zal ik dit pas weer online zetten nadat we terug zijn in ons hotel in Yangon.
Voor nu welterusten.

Op naar meer mooie dingen.

Groeten van Lizette en Frank