Dag 8 woensdag 7-11-2018 Nyaung Shwe-Mandalay

Ook vandaag weer vroeg uit de veren want we moeten weer vliegen vanochtend.
Vandaag is onze 4e vlucht in 8 dagen als je de 2 meetelt om in Myanmar te komen. Maar gelukkig hoeven we na vandaag pas weer de 17e te vliegen en kunnen we de zware spullen die we nu in onze handbagage hebben gedaan om te voorkomen dat we moeten bijbetalen weer de koffer in.
Dat geklooi met die spullen komt doordat we op de internationale vluchten 30 kilo per persoon mogen meenemen en op de binnenlandse vluchten maar 20 kilo. Maar al had je vandaag 30 kilo in je koffer gestopt had er nog geen haan naar gekraaid. Maar daarover straks meer.
Na het ontbijt werden we mooi op tijd door onze gids en toch een andere chauffeur opgehaald. Het ritje naar de luchthaven was ongeveer 45 minuten maar hoe dichter naar de luchthaven hoe mistiger het werd. Bij aankomst in de vertrekhal, als je dat tenminste zo mag noemen bleek dat ons inkomende toestel vanuit Yangon ongeveer een uur vertraging zou hebben. Wel de koffers ingecheckt die helemaal niet gewogen werden dus. Er werd met een elastiekje een kaartje aan gehangen met welke vlucht de koffer mee moest waarna de koffers meegenomen werden en ze door een x-ray gingen. Dit allemaal handmatig want er is nog weinig geautomatiseerd op de luchthaven van Heho. Afscheid genomen van onze gids Tun waarna wij door de “beveiliging” zijn gegaan en in de wachtruimte aankwamen. Daar een bakkie koffie gedronken en verder gewacht. De wachtruimte heeft aan de platformkant vier deuren die ze naar gate 1 t/m 4 hebben genoemd. Twee van die deuren stonden gewoon open en daar het binnen wat fris was zijn we op een gegeven moment maar even buiten gaan zitten. Niemand die je tegen houd. Kon ik gelijk zien dat onze koffers op een bagagewagon lagen en die in ieder geval niet daar zouden blijven.

Rond 09.30 uur kwamen er opeens allemaal vliegtuigen landen maar nog geen toestel van de luchtvaartmaatschappij waar wij mee vlogen, de wereldberoemde Air KBZ,
Na 4 vliegtuigen van andere maatschappijen waar ik bij 3 van de 4 ook nog nooit van had gehoord kwam er een toestel van Air KBZ uit de lucht zetten. Maar voor ons toestel zou er eerst nog een andere vlucht van hun vertrekken. Maar ondertussen kwamen er passagiers uit de andere toestellen en kwamen ook al weer de eerste passagiers naar buiten die gingen instappen in de toestellen die op het platform stonden. Dat was dus redelijk chaotisch. En dan stonden er dus ook nog wachtende passagiers zoals wij op dat stukje naast het platform, maar het ging allemaal goed en ondertussen was er nog een toestel van onze maatschappij geland wat waarschijnlijk ons toestel zou zijn. Dus wij maar weer braaf naar binnen en inderdaad werd ons vluchtnummer even later opgeroepen dat we mochten instappen. Dus lopend naar toestel toe en instappen met z’n allen.

Met ongeveer 50 minuten vertraging zijn we toch vertrokken en na 30 minuten zijn we veilig op de luchthaven van Mandalay geland.
Hier wel opgehaald met een bus en een bagageband in aankomsthal maar dit is dan ook een internationale luchthaven.
Na de douane stond onze chauffeur al op ons te wachten, en zijn we redelijk snel vertrokken richting de stad.

Na aankomst in de stad zijn we eerst het Shwenandaw klooster gaan bekijken. Dit is een klooster wat nog voornamelijk van hout gemaakt is, en waar ook weer aardig wat houtsnijwerk in verwerkt zit.
Hierna doorgereden naar de Kuthodaw Pagode, excuses voor de naam, aan de voet van Mandalay Hill. Na de pagode gelijk doorgereden naar de top van Mandalay Hill waar we even genoten hebben van het uitzicht over de stad waar 1,3 miljoen mensen wonen.
Hierna zijn we gaan lunchen en na de lunch werden we naar de rivier gebracht waar even later een boot kwam waar we opgestapt zijn en welke ons over de Irrawaddyrivier naar het dorpje Mingun bracht.

In Mingun hebben we de Mingun Pagode bekeken, een gigantische onvoltooide pagode. Verder nog de grootste, nog werkende bel bezocht. Ding weegt 90.000 kilo en er zit nog een aardig geluid in als je er tegenaan slaat. Verder daar nog de Thein Tan Pagode bekeken. Dit grote witte complex wordt ook wel de Taj Mahal van Myanmar genoemd. Na de plaatselijke economie nog wat geholpen te hebben zijn we weer teruggelopen naar de boot welke daarna weer stroomafwaarts terug voer naar onze opstapplaats. Onderweg hebben we genoten van de mooie zonsondergang. Na de boottocht heeft de chauffeur ons moe maar voldaan naar ons hotel gebracht.

In de avond wezen eten bij Ned Kelly, een Ierse pub/hotel waar we lekker op de rooftop hebben gegeten.
Hierna lekker teruggelopen naar het hotel.

Lizette ligt lekker al te slapen, nog steeds gammel van de verkoudheid en ik begin ook keelpijn te krijgen dus heb net ook maar preventief 2 paracetamol ingenomen.
Gooi het verslag snel online en ga ook slapen. Morgenochtend om 08.00 uur worden we weer opgehaald voor een verdere verkenning van Mandalay en omgeving.
Voor nu de groeten en tot schrijfs.

Frank en Lizette