Dag 9 Torajaland dinsdag 9 juni 2015

Vandaag onze eerste volle dag in Torajaland.
Daar we gisteren zo moe waren dat we te vroeg in slaap vielen waren we weer veel te vroeg wakker vanmorgen.
Om 07.30 uur zijn we lekker gaan ontbijten. Hierna hebben we even het terrein van het hotel verkend. Over het hele terrein staan allemaal huizen in Toraja stijl gebouwd wat een mooi gezicht is.

Om 08.45 uur hebben we kennis gemaakt met onze gids voor de komende 2 dagen Martin.
Daar onze chauffeur weinig Engels spreekt hebben we Martin om alles over de gebruiken, rituelen en de geschiedenis van de Toraja´s te vertellen. Martin vertelde ons gelijk al dat wij vandaag naar een begrafenisceremonie zouden gaan. Hier waren we erg blij mee want dat is in deze tijd van het jaar niet altijd mogelijk. De meeste van deze ceremonies worden namelijk in juli en augustus gehouden omdat de families van de overledenen dan inkomsten hebben van de rijstoogst en de familieleden welke niet in de buurt wonen dan naar Torajaland terug kunnen komen in verband met vakanties.

Maar we zijn als eerste naar het dorpje Lemo geweest. Hier hebben we de rotsgraven bekeken. Deze rotsgraven worden uitgehakt in rotswanden waar de overledenen ingelegd worden. Aan de rotswanden zijn ook balkons uitgehouwen waar tau-tau poppen op staan. Deze houten poppen symboliseren de overleden familieleden en waken over de rotsgraven.
Na dit alles hebben we nog wat souvenirs gekocht waarbij mijn afdingfeestje weer begon. Lizette loopt dan meestal even weg omdat zij zich een beetje schaamt. Maar ik denk altijd maar, als ze het te weinig vinden verkopen ze het maar niet aan mij.

Na dit alles zijn we richting de ceremonie gereden. Dit was in het dorpje Rantetaya. De weg hiernaartoe was weer klimmen en door elkaar geschud worden maar na een half uurtje waren we op de plek van bestemming.
Het laatste stukje hebben we gelopen en hierna kwamen we bij een woning met daaromheen veel tijdelijke gebouwtjes welke speciaal voor de ceremonie waren gebouwd in de tuin. Martin heeft uitgelegd dat dit de eerste van vier dagen ceremonie was. Op de ze dag worden er, afhankelijk van de rijkdom van de familie, een aantal beesten geofferd. Met een welgestelde familie zijn dit een aantal karbouwen en ook worden er vaak een aantal varkens geschonken door familieleden of anderen.
Wij hadden op advies van onze gids Martin een slof locale sigaretten gekocht om te schenken.
Bij binnenkomst op het terrein lagen er al twee karbouwen welke in stukken lagen.
Even verder lagen 3 nog levende varkens welke vast zaten aan een stel bamboestokken. Deze lagen dus klaar om geslacht te worden.
In de tijdelijke bouwwerken worden de gasten ontvangen. Terwijl wij daar waren werden de varkens een voor een opgetild en op een veldje geslacht. En dan wel zonder verdoving wat dus een gegil van dat varken opleverde. Dit leverde bij Lizette wel een traantje op. Nadat hij dood was werden zijn ingewanden verwijderd en werd hij, met behulp van branders geschroeid aan binnen en buitenzijde. Hierna werd het varken in stukken gesneden.
Onze gids regelde dat wij bij een gedeelte van de familie mochten zitten.
Wij kregen een kop thee te drinken en na een tijdje zagen we dat er gasten een stuk van de geslachte varkens kregen. Wij hebben vriendelijk bedankt voor ons rauwe stukje vlees. We hadden een mooi excuus. Onze chauffeur is moslim en daarom gaf onze gids aan dat we het niet konden nemen in zijn auto.
Wel werd er op een gegeven moment eten gebracht. Dit bestond uit rijst en een gemengde groente, iets van rendang maar dan met varkensvlees, vis en eieren.
We hebben rijst met groente en het varkensvlees genomen en Lizette ook de vis. Dit hebben we vervolgens lekker met onze rechterhand naar binnen zitten werken.
Op een gegeven moment kwamen ze nog met een stukje varkenslever van het net geslachte beest. Ik heb hier wel van genomen maar Lizette houd niet van varkenslever dus deze heeft vriendelijk bedankt. De lever was zo vers dat daar niets mis mee kan zijn. En het was ook lekker.
Na het eten hebben we de familie bedankt en zijn we vertrokken.
Dit was een gebeurtenis die we zeker niet hadden willen missen.

Na dit gebeuren zijn we onderweg wat gaan drinken waarna we doorgingen naar Sanggala alwaar we een van de ``babybomen`` hebben bekeken. In het verleden werden baby´s, welke nog geen tandjes hadden begraven in bomen. Dit omdat baby´s zonder tandjes, volgens onze gids, nog niet konden praten en daardoor niet de weg naar de hemel konden vinden. Door ze in een boom, welke wit sap afgaf als zijnde moedermelk, te begraven werden ze omhoog begeleid. Ook werd er een dier, meestal een varken, in het graf meegegeven om de baby te begeleiden.
De hele arme bevolking legde bij de boom een ei neer in plaats van een varken te offeren. Hier zou dan een haan uitkomen welke de baby zou begeleiden.
Na de boom bekeken te hebben zijn we doorgereden naar Tanpangallo. Hier hebben we in een grot de hangende graven bekeken.
In deze grot werden vroeger de doden in kisten geplaatst. Dit gebeurde meestal hangend om te voorkomen dat de lichamen werden opgegeten door wilde beesten. Soms werden ze aan touwen opgehangen en soms ook in kisten op planken geplaatst.
Na een tijdje verging de kist en vielen de botten en schedels op de grond.
In de grot lagen diverse schedels en botten en ook hier stonden weer tau-tau poppen op een galerij.
Ook deze plek was zeer indrukwekkend.
Na dit alles gezien te hebben werden we teruggebracht naar ons hotel.
Deze dag heeft ons heel veel indrukken gegeven over vooral de dodenrituelen van de Toraja´s. Dit hadden we zeker niet willen missen.
Morgen hebben we nog een dag waarin we in ieder geval een traditioneel dorp gaan bekijken. Wat er verder op het programma staat lezen jullie in het volgende verslag.