Myanmar dag 1 en 2 Schiphol, Singapore, Yangon

Myanmar 2018

Dag 1 en 2 woensdag 31 oktober en donderdag 1 november 2018

Vandaag voordat ik begon met het schrijven van het eerste reisverslag zat ik even het verslag van de eerste 2 dagen van de reis in 2017 naar Vietnam door te lezen.
De oude laptop waarover ik schreef moet ik nog steeds gebruiken, Ondertussen wel een nieuwe Ipad gekocht maar die is weer niet handig om dit soort verslagen te schrijven. De traagheid van dit ding blijft, maar alles went.

Genoeg azijn gedronken en maar aan de slag.
Op woensdagochtend zouden we om 06.15 uur worden opgehaald door (schoon)vader Joop en zijn vrouw Jolanda en zijn broer Frans. Dit omdat we niet wilde dat Joop het ritje vanaf Schiphol terug naar huis in zijn uppie zou moeten maken. En dit heeft er dan weer mee te maken dat Joop de afgelopen maanden tig keer deze route heeft afgelegd met zijn zieke broer Wim als hij weer eens in het Anthonie van Leeuwenhoek ziekenhuis in Amsterdam moest zijn. Helaas heeft broer Wim afgelopen zaterdag op zondagnacht de strijd tegen zijn verschrikkelijke ziekte verloren en is hij op 61 jarige leeftijd overleden.
Dus vandaar dat we met 5 man in de auto van Frans naar Schiphol zijn gereden. Ondanks het vroege uur, ze klopte namelijk al om 06.00 uur aan terwijl ik nog mijn bakje kwark met vruchten naar binnen zat te slobberen, was het toch al flink druk op de A4. Met enkele stukje file waren we toch nog ruim op tijd om 07.00 uur op Schiphol.
Na het inleveren van de koffers waarbij Lizette moest lachen dat haar koffer lichter was dan de mijne, alle veiligheidsinspecties weer doorstaan en na het winkelen van wat luchtjes, rokertjes en wat leesvoer maar weer ons vaste bakkie Starbucks gehaald.
Het boarden ging allemaal gesmeerd maar door de slottijden hadden we toch een dik halfuur vertraging. Met maar twee uur tussen de landing en het weer opstijgen op de luchthaven van Singapore in het vooruitzicht waren we hier niet blij mee.
Uiteindelijk gingen we met 40 minuten vertraging de lucht in.
Door een beetje gas bijgeven tijdens de 12 uur durende vlucht waren we maar 20 minuten te laat geland op de luchthaven van Singapore.
Maar voordat je dan aan de gate staat en eindelijk die kist uit bent ben je alweer een flink aantal minuten verder.
Kortom stress bij Lizette,uiteindelijk voor niets. Want met een beetje doorstappen was er zelf nog tijd om even een sigaretje te roken want na zo’n lange vlucht was ze daar wel aan toe. En zo lang zonder nicotine maakt haar er ook niet vrolijker op. Dus op mijn aandringen ff sigaretje gepaft waarna we ruim om tijd bij de volgende gate aankwamen voor onze laatste vlucht van vandaag. Het was in Singapore ondertussen alweer licht en alweer donderdag geworden.
De laatste vlucht was maar 2 uur en 45 minuten uiteindelijk.
Rond 10.00 uur waren we ook hier door de paspoortcontrole en konden we onze koffers van de bagageband halen (altijd weer spannend of alles er is),
Door de douane stond daar een vrouw die een bordje ophield met daarop mijn naam.
De dame bleek Tintin genaamd te zijn en onze gids voor vandaag te zijn.
We zijn haar naar buiten gevolgd en naar de chauffeur gebracht die ons de komende dagen tot onze volgende binnenlandse vlucht overal heen zal rijden.
In tegenstelling wat de plaats van het stuurwiel zou doen geloven rijden ze hier gewoon rechts. Dit is in 1964 door het toenmalige militaire regiem besloten. Voor die tijd reed met links omdat Birma (zo heette het land vroeger) een Britse kolonie was.
Maar men vind het kennelijk wel makkelijk dat men het stuur aan de rechterzijde heeft zitten want meer dan 95% van de voertuigen heeft het stuur aan de rechterzijde zitten.
In ongeveer een uurtje werden we naar ons hotel gereden waar we gelukkig al konden inchecken. We zijn lekker naar onze kamer gegaan en de gids zou pas om 15.00 uur ons weer oppikken om het middag/avondprogramma weer op te pakken.
Dus even opgefrist. En dat werd echt opfrissen want het warme water was ver te zoeken.
Na deze koude douche zijn we eerst op zoek gegaan naar een ATM om wat geld uit de muur te trekken.
Dit wilde niet echt lukken terwijl ik er van overtuigd was dat mijn bankpas op werelddekking stond.
Dit bleek dus niet zo te zijn. Na dit gewijzigd te hebben konden we alsnog Myanmarese Kyat’s uit de automaat trekken.
We hebben weer een pak geld want voor 1 euro krijg je ongeveer 1800 van die dingen.
Na nog even wat gegeten te hebben zijn we weer terug naar onze kamer gegaan.
Om 15.00 uur werden we netjes opgehaald en hebben we eerst en bezoek gebracht aan het liggende Boeddha beeld, Chaukhtatgyi, de op 3 na grootste van Myanmar.
Hierna hebben we de heiligste pagode van de stad bezocht, de 2,5 duizend jaar oude Shwedagon Pagode waar 11 ton goud en 4350 diamanten in verwerkt zijn.
Na daar een tijdje rond gelopen te hebben en allerlei uitleg van onze gids TinTin gehad te hebben hebben ze ons met de auto afgezet bij en restaurant. Hier hebben we afscheid genomen van onze gids want de komende paar dagen hebben we alleen onze chauffeur tot onze beschikking.
Na een heerlijke maaltijd heeft onze chauffeur, waarvan ik de naam alweer vergeten ben omdat hij niet te onthouden was, ons weer afgezet bij ons hotel.
Morgenochtend om 08.00 uur komt hij ons weer ophalen voor nog een dagje Yangon.
Nog even het verslag gemaakt en het is nu 23.00 uur en Lizette ligt al een tijdje te knorren naast mij.
Ik ga dat goede voorbeeld maar eens volgen.

Welterusten.
Groeten van Frank en Lizette