Dag 5 zondag 4 november 2018 Kyaikhtiyo - Yangon

Vanmorgen om 05.40 ging mijn wekker zodat we vanuit het raam van onze kamer de zonsopgang zouden kunnen zien.
En ja hoor de zon kwam ook vandaag weer op wat mooie plaatjes opleverde.
Na dit moois de tas gepakt en gaan ontbijten.
Met de chauffeur hadden we afgesproken dat we rond 08.00-08.30 uur weer beneden zouden zijn.
Daar wij niet precies een idee hadden hoeveel mensen er al zo vroeg in de ochtend weer naar beneden zouden gaan wilden we op tijd bij de laadzone van de bussen zijn. Dit omdat verteld was dat de truck pas zou vertrekken als hij vol zou zijn.
Maar op wek naar het laadperron van de trucks hadden we al door dat dit wel zou meevallen. Er liepen namelijk honderden mensen in dezelfde richting als wij.
Kennelijk hebben hele hordes mensen de nacht doorgebracht bij de gouden rots die na zonsopgang weer naar beneden wilden.
Op het laadperron was het een komen en gaan van lege trucks die weer tot de nok gevuld aan hun rit van de berg af begonnen.
Nadat er ook bij onze rij weer een nieuwe truck werd geparkeerd konden we instappen en werd de truck weer in het geheel gevuld.
Na nog even in de volle truck stil te hebben gestaan, terwijl er om ons heen andere trucks wel vertrokken, gingen wij uiteindelijk ook rijden.
Het was bijna in colonne zoveel trucks gingen er naar beneden.
Onderweg werd er nog een aantal keren gestopt. Eerst om de betaling te regelen. Dit was ergens halverwege bij een kantoortje waar ons geld gelijk afgedragen werd aan de ambtenaren. Ook waren er nog stops waar dan weer gecollecteerd werd voor allerlei dingen.
Maar uiteindelijk na ongeveer 25 minuten kwamen we om 07.45 uur beneden aan en werden we uitgeladen uit onze truck. Al met al een bijzondere ervaring van busvervoer die we niet hadden willen missen.

Toen nog onze chauffeur zoeken. We hadden een “ongeveer plek” afgesproken gisteren toen hij ons afleverde bij het busstation.
Maar wij zoeken op die plek maar geen chauffeur en auto te vinden. Daar wij het idee hadden dat de chauffeur wel gedacht zal hebben dat wij nooit voor 08.30 uur beneden zouden zijn gezien de drukte hebben we maar gewoon gewacht en genoten van de chaos in het verkeer om ons heen.
Net voor 08.30 uur zagen we onze chauffeur aan komen rijden en konden we instappen.
Binnen een aantal minuten waren we de drukte uit van het plaatsje waar alles draait om het naar boven krijgen van zoveel mogelijk mensen en alles wat daarmee samenhangt, en reden we op een buitenweg waar op zondagmorgen nog weinig ander verkeer rondreed.

Voor vandaag stond verder op het programma het terugrijden naar Yangon via de stad Bago. Om 10.15 uur kwamen we bij onze eerst stop aan. Een klooster waar zo’n 1000 monniken leven en deze monniken gebruiken rond 11.00 uur gezamenlijk de lunch.
Wij waren een van de eerste toeristen maar helaas bleef dat niet zo.
Er kwamen steeds meer groepen, voornamelijk uit andere Aziatische landen, toeristen.
Wij klagen vaak over groepen Nederlanders die zich misdragen in andere Europese landen maar deze mensen uit voornamelijk Thailand en China en ook een groep Italianen konden er ook wat van.
Je bent op bezoek bij mensen in hun “huis”. Daar hangen bij binnenkomst een aantal regels waar je je als bezoeker aan moet houden. Een daarvan is dat je stil bent.
Daar hebben die Aziaten nog nooit van gehoord. Ze liepen hard pratend overal in en hielden op geen enkele manier rekening met de monniken die bijvoorbeeld vanuit de keuken met hele groten dienbladen, met daarop hun eten richting de eetzaal liepen. Stonden af fotograferend en hard pratend in de weg voor die mensen.
Ik had bijna de neiging om ze opzei te duwen maar heb mij er maar, bijna, niet mee bemoeid. De bezoekers mochten in twee rijen gaan staan en mochten dan een schaaltje met rijst “doneren” aan de rij monniken die na even wachten langsliepen. Dan zijn er altijd weer van die horken die tot het laatst wachten met opzij te gaan omdat ze moeten filmen/foto’s moeten maken.

Ondanks de horken en aso’s die zich niet konden gedragen was de ceremonie op zich wel mooi om te zien. Toen de monniken allen binnen waren zongen ze nog wat liederen gezamenlijk waarna ze aan hun maaltijd konden beginnen.
Hierna zijn we weer vertrokken naar onze volgende stop, de hoogste pagode van Myanmar, de Shwemawdaw pagode.
Hier hebben we even rondgekeken en wat foto’s gemaakt. Hierna was de volgende stop het Kanbawza Tthadi paleis wat geheel gerestaureerd is. Het enige wat nog van het oorspronkelijke kasteel te zien is zijn de oude palen waar het paleis kennelijk op stond.

Na het paleis hebben we ergens de lunch gebruikt waarna er nog 2 bezienswaardigheden waren. Eerst werd de liggende, 55 meter lange Boeddha in Shwethalyaung bezocht waar we ook gelijk even een kleine versie van een houten pot gekocht hebben waar de monniken mee over straat lopen om hun eten bij elkaar te krijgen.
Als laatste bezochten we een pagode waar vier Boeddha’s met hun rug tegen elkaar aan stonden.
Toen ik uit de auto stapte was ik even vergeten dat mijn camera om mijn knieën lag. Gevolg mijn camera viel op de grond. In eerste instantie dacht ik dat hij het nog deed toen ik hem aanzette. Maar dat bleek dus niet zo te zijn. Het scherm aan de achterzijde werkte nog wel maar ik kreeg geen beeld op het scherm en ook lukte het niet om een foto te maken. Kortom Uitermate Teleurstellend dus. Maar mijn eigen schuld.
Gelukkig heeft Lizette nog haar net nieuwe camera waar ze mooie foto’s mee maakt. En ik kan nog foto’s maken met mijn telefoon. Maar ik kan vertellen dat ik de rest van de middag niet echt blij was.
Na de laatste stop zijn we gelukkig in 1 keer terug gereden naar Yangon waar we weer bij ons oude hotel werden afgezet.

Morgenochtend om 06.00 uur komt hij ons weer ophalen om ons naar het vliegveld te brengen voor een vlucht naar Heho van waaruit we naar het Inle meer zullen gaan.
Maar daarover later meer.

Vanavond nog even lekker gegeten in een restaurant wat Lizette weer via Tripadvisor had gevonden.
Het is nu 22.00 uur en ik ben er klaar mee voor vandaag. Even dit verslag uploaden en dan lekker knorren.

De groeten en tot schrijfs.

Frank en Lizette